خبرگزاری حوزه | حجت الاسلام محسن اکبری شاهرودی به مناسبت ۲۶ دی، سالروز فرار محمدرضا پهلوی چنین نقل می کند که:

مرحوم حاج حیدر قلی میرزا حشمتی مشهور به امیر حشمت از رجال علم و ادب دوست و اهل فضل و قریحه شعری بود.

روزی از روزهایی که حسب المعمول خدمت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی رضوان الله تعالی علیه مشرّف بودم ذکر خیر ایشان به میان آمد.

آقا نقل فرمودند که در همان ایام سقوط رضاشاه در سال ۱۳۶۰ هجری قمری برابر با ۱۳۲۰ هجری شمسی که بساط استبداد و دیکتاتوری او به دست همان استعمارگرانی که او را روی کار آورده بودند برچیده شد، امیرحشمت خوابی دیده که برای ایشان اینگونه نقل کرده بود:

«در خواب از بعضی بزرگان، از در هم پیچیده شدن آن طومار ظالمانه سؤال کردم. به من گفتند: (رضا شاه پهلوی)»

که وقتی از خواب بیدار شده و حساب کرده بود به حساب ابجد مطابق با ۱۳۶۰ هجری قمری یعنی همان سال سقوط رضاشاه می‌شد.

آقا به حقیر ‌فرمودند: همان وقت که امیر حشمت این خواب را نقل می‌کرد، به ذهن حقیر آمد که باید تمام شدن کار محمدرضا نیز از این حروف استفاده شود، فلذا به این نتیجه رسیدم که پایان کار مرارت بار و پر از ننگ و ابتذال او نیز مطابق با حروف ابجدی (محمّد رضا شاه) است یعنی ۱۳۹۹ هجری قمری.

از این جهت، همیشه منتظر آن تاریخ بوده و به بعضی هم فرموده بودند که منتظر سال ۱۳۹۹ ق باشید و الحمدلله این استکشاف آقا درست بود و در همان سال، محمدرضا شاه دیکتاتور، ساقط شد و نظام اسلامی با آن اهداف والا و مقدّس روی کار آمد.

ایشان ‌فرمودند که بعد از فرار محمدرضا شاه از کشور، این استکشاف را به یک شاعر گفته بودند و آن شخص، این دو بیت پر معنا را سروده بود:

چو فوّاره ظلم شد سربلند

سقوط و زوال است او را ز پی

بگفتم که تاریخ آن چیست؟ گفت

(محمدرضا شاه) تاریخ وی

منبع: کتاب (محضرِ آفتاب) نکوداشت مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت الله العظمی حاج آقا لطف الله صافی گلپایگانی قدس سره/ محسن اکبری شاهرودی